เป็นอีกคืน ที่ฉันต้องนอนทนเหงาใจ
ไม่รู้ว่าการจากไปของเธอมันดีหรือร้าย
เขาคนนั้นเเค่เดินไปจากชีวิต ไม่เห็นต้องไปกลัว
ก็คงไม่เป็นไร ก็เเค่บางคนที่ใจดำ
ดีเหมือนกัน ก็คงไม่ต้องวุ่นวาย
เธอคงไม่มีความหมาย กับใจของฉันอีกแล้ว
เพิ่งได้รู้ว่านอนคนเดียว
ไม่ได้เหงาเปล่าเปลี่ยวเกินไป
จะให้นอนเสียใจร้องไห้
ทุกวันก็คงไม่ไหว
แม้ความรักไม่เป็นดั่งใจ
เเต่ฉันต้องทนให้ได้
ก็เเค่เหงาคนเดียว
เเละชีวิตต้องเดินต่อไป
เป็นอีกคืน ที่เตียงมันกว้างกว่าที่เคย
ถึงเเม้จะเจ็บปวด เเละเเม้เธอจะไป
ก็เเค่บางคนที่ใจดำ
ดีเหมือนกัน ก็คงไม่ต้องวุ่นวาย
เธอคงไม่มีความหมาย
กับใจของฉันอีกแล้ว
เพิ่งได้รู้ว่านอนคนเดียว
ไม่ได้เหงาเปล่าเปลี่ยวเกินไป
จะให้นอนเสียใจร้องไห้
ทุกวันก็คงไม่ไหว
แม้ความรักไม่เป็นดั่งใจ
เเต่ฉันต้องทนให้ได้
ก็เเค่เหงาคนเดียว
เเละชีวิตต้องเดินต่อไป
นอนกอดตัวเองจนเช้า
มันก็คงไม่เหงา
นอนกอดตัวเองจนเช้า
มันก็คงไม่เหงาเท่าไร
ก็เเค่เหงาคนเดียว
เเละชีวิตต้องเดินไปต่อ
นอนกอดตัวเองจนเช้า
มันก็คงไม่เหงา
นอนกอดตัวเองจนเช้า
มันก็คงไม่เหงาเท่าไร
ก็เเค่เหงาคนเดียว
เเละชีวิตต้องเดินต่อไป